4.KLİNİK ÖZELLİKLER
4.1.Terapötik endikasyonlar
• Konjestif kalp yetersizliği, assit ve/veya ödem ile seyreden karaciğer sirozu, nefrotik sendrom ve diğer ödematöz durumlarda,
• Esansiyel hipertansiyonda,
• Dijital alan hastalarda; diğer diüretiklerin elektrolit dengesini sağlamak için yetersiz kaldığı veya uygun görülmediği durumlarda
kullanılır.
4.2.Pozoloji ve uygulama şekli Pozoloji/ uygulama sıklığı ve süresi:
Ödem (konjestif kalp yetersizliği, karaciğer sirozu veya nefrotik sendrom):
ALDACTAZİDE®'in genel kullanım dozu, tek bir seferde ya da bölünmüş dozlar halinde alınabilen spironolakton ve hidroklorotiyazidin her biri için günlük 100 mg'dır. Ancak hastanın verdiği yanıta göre 25 mg ile 200 mg arasında doz ayarlanabilir.
ALDACTAZİDE® kullanımı ile diürez hemen ortaya çıkar ve spironolakton bileşiğinin uzun süreli etkisine bağlı olarak, ilacın bırakılmasından sonraki 2-3 gün süresince devam eder.
Esansiyel hipertansiyon: Her bir bileşenin titre sonuçlarına dayanarak dozaj değişkenlik gösterse de; bir çok hasta için spironolakton ve hidroklorotiyazid için günlük optimum doz tek bir seferde ya da bölünmüş dozlar halinde alınabilen 50 ila 100 mg'dır.
Spironolakton, hidroklorotiyazidin potasyum üzerine negatif etkisini azaltmak için yeterli olduğundan, hipertansiyon ya da pek çok ödem türlerinin uzun dönem tedavisi sırasında ALDACTAZİDE ® ile beraber potasyum takviyesi kullanımı önerilmez.
Uygulama şekli:
Oral olarak alınmalıdır.
ALDACTAZİDE®'in yemeklerle birlikte günde bir kez alınması önerilmektedir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler:
Böbrek yetmezliği: Akut renal yetmezlik, böbreklerin atılım mekanizmasında belirgin bozukluk durumunda kullanılmamalıdır.
Karaciğer yetmezliği: Akut ve ciddi hepatik bozukluk durumunda kullanılmamalıdır.
Pediyatrik popülasyon:
Çocuklarda ALDACTAZİDE® kullanılarak yapılmış klinik çalışmalar olmamasına rağmen, günlük doz, vücut ağırlığının her bir kilogramı için 3 mg spironolaktan olacak şekilde ve bölünmüş dozlarda verilebilir.
Pediyatrik hastalarda etkililik ve güvenlilik kanıtlanmamıştır.
Geriyatrik popülasyon:
Tedaviye en düşük doz ile başlanması önerilmektedir ve maksimum fayda elde etmek için doz kademeli olarak arttırılabilir. İlaç metabolizmasını ve atılımını değiştirebilecek ciddi karaciğer ve böbrek rahatsızlıklarında dikkatli olunmalıdır.
4.3.Kontrendikasyonlar
ALDACTAZİDE®
•Anüri,
•Akut renal yetmezlik,
•Böbreklerin atılım mekanizmasında belirgin bozukluk,
•Hiperkalemi,
•Akut veya ciddi karaciğer yetersizliği,
•Addison Hastalığı,
•Spironolakton'a, tiyazid diüretiklere, süfonamid türevi ilaçlara ya da ALDACTAZİDE®'in içeriğinde yer alan diğer yardımcı maddelere karşı
hassasiyet durumunda kontrendikedir.
4.4.Özel kullanım uyarıları ve önlemleri
ALDACTAZİDE® kullanımı sırasında potasyum-tutucu diüretikler, ADE inhibitörleri, anjiotensin II antagonistleri, aldosteron blokerleri, potasyum takviye ediciler, potasyumdan zengin diyet veya potasyum içeren tuz ikamesi şiddetli hiperkalemiye neden olabileceğinden uygulanmamalıdır. ALDACTAZİDE® kullanan hastada fazla potasyum alımı hiperkalemiye sebep olabilmektedir. Spironolakton, ADE inhibitörleri veya indometazin gibi nonstroidal anti-enflamatuar ilaçlar(NSAID) ile beraber kullanıldığında, diüretik mevcut olsa bile, ciddi hiperkalemiye sebep olabilir. ALDACTAZİDE®'in bahsedilen ilaçlarla beraber kullanımına özellikle dikkat edilmelidir.
Eğer hipokalamiden şüpheleniliyorsa (parestezi, kas zayıflığı, yorgunluk, bardikardi, şok) elektrokardiyogram (EKG) çekilmelidir. Bununla beraber, hafif hiperkalami EKG değişimleri ile saptanamadığı için serum potasyum seviyelerinin de kontrol edilmesi gerekir.
Hiperkalemi gelişirse ALDACTAZİDE® hemen kesilmelidir ve gerek olursa serum potasyumunu normal düzeye düşürmek için aktif (kalsiyum klorid çözeltisi, sodyum bikarbonat çözeltisinin intravenöz uygulaması ve / veya hızlı etki eden insülin preperatları ile glikozun oral ya da parenteral uygulaması gibi) önlemler alınmalıdır. Bu uygulamalar gerektiği takdirde tekrarlanmalıdır. Sodyum polistiren sülfonatlar gibi katyonik değiştirici reçineler oral ya da rektal yoldan uygulanmalıdır. Devam eden hiperkalami için diyaliz gerekebilir.
Spironolaktonun, amonyum klorür veya kolestramin ile birlikte kullanıldığı durumlarda, hastalarda "hiperkalemik metabolik asidozis" rapor edilmiştir.
Sıvı ve elektrolit dengesindeki minör değişimler hepatik komaya sebep olabileceği için karaciğer bozukluğu olan hastalarda ALDACTAZİDE® dikkatle kullanılmalıdır.
Böbrek fonksiyon bozukluğu olan hastalarda veya aşırı potasyum alımında hiperkalemi ortaya çıkabilir ve ölümcül olabilecek kardiyak düzensizliklerine yol açabilir.
Tiyazidler ciddi böbrek yetmezliği olan hastalarda azotemiye sebep olabileceği için ALDACTAZİDE® bu hasta gurubunda dikkatli kullanılmalıdır. Böbrek yetmezliği olan hastalarda ilacın birikim etkisi görülebilir.
Tiyazidler diğer antihipertansif ilaçların etkisini arttırabilir veya potansiyalize edebilir.
Alerji ya da bronşiyal astım hikayesi olan veya olmayan hastalarda tiyazidlere karşı alerji gelişebilir.
Tiyazidler de dahil olmak üzere sülfonamid türevlerinin sistemik lupus eritematozu aktive ettiği ya da şiddetlendirdiği bildirilmiştir.
ALDACTAZİDE® geçici BUN artışına sebep olabilir. Tedavi sona erdirildiğinde normal seviyesine geri döner. Daha önceden böbrek yetmezliği durumu mevcut ise BUN artışı devam edebilir.
Bazı dekompanse hepatik siroz hastalarında, normal böbrek fonksiyonuna sahip olsa bile, genellikle hiperkalaminin eşlik ettiği, geri dönüşümlü hiperkloromik metabolik asidoz görüldüğü bildirilmiştir.
Ağız kuruluğu, susama, uyuşukluk ve rehavet ile kendini gösteren, düşük sodyum serum seviyesi ile teşhiş edilebilen dilüzyonal hiponatremi, ALDACTAZİDE® ve diğer diüretiklerin birlikte kullanımı sırasında görülebilir. Dilüzyonal hiponatremi, sıcak havalarda ödemli hastada oluşabilir. Yaşam tehlikesi içeren hiponatremi gibi durumlar haricinde, sodyum takviyesi yerine suyun azaltılması daha uygun bir tedavidir.
Hepatik komada görülene benzer zihin karışıklığı ile kendini gösteren düşük-tuz sendromu nadiren ALDACTAZİDE® kullanımı sırasında görülebilir. Bu sendrom, Bariz sıvı tutulumu ile oluşmadığı için dilüzyonal hiponatremiden farklıdır. Tedavisi için ALDACTAZİDE® kullanımı sonlandırılmalı ve sodyum verilmelidir.
Tiyazidler bazı hastalarda hiperürisemiye ve gut ataklarının oluşumuna neden olabilirler. Ayrıca hipomagnezemiye sebep olabilecek derecede idrarda magnezyum atılımını arttırdığı görülmüştür. Kolesterol ve trigliserid seviyesindeki artışlar tiyazid diüretik tedavisi ile ilişkili olabilir.
Tiyazidler diyabeti ağırlaştırabilir ve insülin gereksinimini değiştirebilir. Tiyazid tedavisi sırasında gizli olan diyabet, belirgin hale gelebilir.
Tiyazidler idrarda kalsiyum atılımını düşürebilir. Tiyazidler intermitan ve çok hafif serum kalsiyum artışına sebep olabilir. Belirgin hiperkalsemi, gizli hiperparatiroidinin göstergesi olabilir. Paratiroid fonksiyon testleri yapılmadan önce tiyazid alımı bırakılmalıdır.
Hiperkalsemi ve hipofosfatami ile paratiroid glandındaki patalojik değişimler, uzun süreli tiyazid tedavisi sırasında görülebilir.
Spironolakton kullanımı ile jinekomasti gelişimi görülebilir, ALDACTAZİDE® tedavisinin durdurulması ile normale döner. Ancak nadiren jinekomastinin yok olmayıp, kaldığı görülmüştür.
4.5.Diğer tıbbi ürünler ile etkileşimler ve diğer etkileşim şekilleri
ALDACTAZİDE®'in digoksinin yarılanma ömrünü arttırdığı görülmüştür. Bu durum serum digoksin konsantrasyonunu ve akabinde digitalis toksisiteyi arttırır. Digoksin, spironolakton ile birlikte alındığında digitalizasyon dozunun düşürülmesi gerekli olabilir. Bu gibi hastalar dikkatle izlenmelidir.
Antihipertansif ilaçların etkilerini arttırabileceğinden tedaviye ALDACTAZİDE® eklendiğinde bu ilaçların dozunun ayarlanması gerekebilir. Özellikle böbrek bozukluğu olan hastalarda, ADE inhibitörleri aldosteron üretimini azalttığından, ALDACTAZİDE® ile birlikte rutin olarak kullanılmamalıdır.
Karbenoloksolon ile spironolaktonun birlikte kullanımı her iki ajanın da etkinliğini azaltabilir.
Steroidal olmayan antienflamatuar ilaçlar, diüretiklerin natriüretik etkinliğini prostaglandin intrarenal sentezini inhibe etmek suretiyle azaltmaktadır.
Lityum ve tiyazidlerin eş zamanlı kullanılması zehirlenmeye yol açabilen lityum klirensini düşürebilir.
Hem spironolakton hem de hidroklorotiyazid nörepinefrine vasküler cevabı azaltır. ALDACTAZİDE® ile tedavi görmekte olan hastaların lokal veya genel anestezi almak zorunda kalmaları durumunda dikkatli olunmalıdır.
Alkol, barbituratlar ya da narkotiklerin ALDACTAZİDE® ile beraber kullanımı ortostatik hipotansiyon oluşmasına yol açabilir.
Antidiyabetik ilaçlar (insülin, ya da oral yoldan alınanlar): Antidiyabetik ilaçların dozaj ayarlaması gerekebilir.
Kortikostroidler, ACTH: Yoğun elektrolit tüketimi, özellikle hipokalami, oluşabilir.
Kas-iskelet gevşeticiler (tubokurarin gibi): Kas gevşeticilere verilen cevabı arttırabilir.
Aspirin, indometazin ve mefenamik asit'in spironolaktonun diüretik etkisini azalttığı görülmüştür.
Spironolakton, antipirinin metabolizmasını artırır.
Tiyazid içeren bazı ilaçların emilimi kolestiramin ve kolestipol ile birlikte kullanıldığında azalır.
Amonyum klorid veya kolestiramin ile birlikte verilen spironolaktonun hiperkalemik metabolik asidoza yol açtığı rapor edilmiştir.
Özel popülasyonlara ilişkin ek bilgiler
Özel popülasyonlara ait bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
Pediyatrik popülasyon
Pediyatrik popülasyona ait bir etkileşim çalışması yapılmamıştır.
4.6. Gebelik ve laktasyon
Genel tavsiye
Gebelik kategorisi: C
Çocuk doğurma potansiyeli bulunan kadınlar / Doğum kontrolü (Kontrasepsiyon)
ALDACTAZİDE®'in hamilelikte kullanımının güvenilirliği henüz saptanmamıştır.
Bu nedenle, çocuk doğurma potansiyeli olan kadınların, tedavi süresince doğum kontrolü uygulaması düşünülebilir.
Gebelik dönemi
Spironolakton:
Fareler üzerinde yapılan çalışmalarda teratojenik etkiler gözlenmemiştir. Spironolakton verilen tavşanlarda ise gebelik oranında azalma, rezorpsiyon oranlarında yükselme ve canlı doğum sayısında azalma görülmüştür. Yüksek dozda spironolakton alan sıçanlarda embriyotoksik etkilere rastlanmamıştır. Ancak erkek sıçan fetüslerinde doza bağlı olarak plazma prolaktin düzeyinde ve ventral prostat ve seminal vezikül ağırlıklarında azalma görülürken dişi fetüslerde lüteinize edici hormonun daha fazla salgılandığı ve ovaryum ve uterus ağırlığında artış görüldüğü raporlanmıştır. Sıçanlar üzerinde gerçekleştirilen başka bir çalışmada ise erkek sıçan fetüslerinde feminizasyon gözlenmiştir.
Gebe kadınlar üzerinde herhangi bir çalışma gerçekleştirilmemiştir.
Hidrokloratiyazid:
Hidrokloratiyazid verilen gebe fare ve sıçanlarda üreme toksisitesi bulunmamıştır. Tiazid grubu diüretikler plasental bariyeri geçerek plasental perfüzyonu azaltabilir ve uterus tembelliğine yol açarak doğum olayını engelleyebilir.
Tiazid grubu diüretiklerin gebeliğin özellikle ilk üç ayında kullanımına ilişkin çalışmalar sınırlıdır. Tiazidlerin farmakolojik mekanizmasının oluşturduğu etkiye göre bu gruptaki diüretikler gebeliğin ilk iki ve ilk üç ayında plasental perfüzyon riskini artırabilir ve sarılık, sıvı-elektrolit dengesinin bozulması ve trombositopeni gibi fatal ve neonatal etkilerin görülmesine neden olabilir.
Tiazid grubu diüretikler azalan plazma hacmi ve artan plasental hipoperfüzyon riski nedeniyle gebeliğe bağlı ödem, hipertansiyon ve ya preeklampsi görülen hastalarda kullanılmamalıdır.
Tiazidler esansiyel hipertansiyon görülen gebe kadınlarda başka bir tedavi seçeneğinin belirlenemediği istisnai koşullar haricinde kullanılmamalıdır.
Hayvanlar üzerinde yapılan çalışmalar, gebelik ve-veya embriyonel/fetal gelişim ve-veya doğum ve-veya doğum sonrası gelişim üzerindeki etkiler bakımından yetersizdir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
ALDACTAZİDE®'in hamilelikte kullanımı anne ve fetüs açısından yarar-risk değerlendirmesi yapıldıktan sonra olmalıdır. ALDACTAZİDE® gerekli olmadıkça gebelik döneminde kullanılmamalıdır.
Laktasyon dönemi
Spironolakton:
Spironolaktonun ana aktif metaboliti olan kanrenon anne sütünde tespit edilmiştir.
Hidrokloratiyazid:
Anne sütünde tiazid grubu diüretikler az oranlarda gözlemlenmiştir. Yüksek dozda alınan tiazidler aşırı diüreze bağlı olarak süt salgılanmasını engelleyebilir. Emzirme döneminde ALDACTAZİDE® kullanımı önerilmemektedir. Eğer ALDACTAZİDE® emzirme döneminde kullanılırsa, dozlar mümkün olduğu kadar düşük tutulmalıdır ya da bebek beslenmesi için alternatif bir yöntem tayin edilmelidir.
Üreme yeteneği/ Fertilite Spironolakton:
Dişi fareye uygulanan Spironolakton fertiliteyi azaltmıştır. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
Hidrokloratiyazid:
Fare ve sıçanlara uygulanan Hidrokloratiyazid fertiliteyi etkilememiştir. İnsanlara yönelik potansiyel risk bilinmemektedir.
4.7.Araç ve makine kullanımı üzerindeki etkiler
Bazı hastalarda uyku hali ve sersemlik rapor edilmiştir. Hastalar, araç ve makine kullanımı gibi aktivitelerde dikkatli olmaları konusunda uyarılmalıdır.
4.8.İstenmeyen etkiler
Advers etkiler sistem-organ sınıfına göre: Çok yaygın (≥1/10); yaygın (≥1/100,<1/10); yaygın olmayan ( ≥ 1/1000, <1/100); seyrek (≥1/10000, <1/1000); çok seyrek (<1/10000), bilinmiyor (eldeki verilerden hareketle tahmin edilemiyor).
Spironolakton:
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Lökopeni, (agranülositoz da dahil),
Endokrin hastalıkları
Bilinmiyor: Jinekomasti, iktidarsızlık, ereksiyonu koruyamama, menstürel düzensizlikler, menopoz sonrası kanamalar
Sinir sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Sersemlik, zihin karışıklığı, ataksi, başağrısı, uyuşukluk
Gastrointestinal hastalıklar
Bilinmiyor: Mide kanaması, ülser, gastrit, diyare, kramp, kusma, mide bulantısı
Hepato-bilier hastalıklar
Bilinmiyor: Kolestatik/hepatoselüler toksisite
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları
Bilinmiyor: Böbrek yetersizliği
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Bilinmiyor: Huzursuzluk, ateş, ürtiker, anafilaktik reaksiyonlar, vaskülit, makülopapüler ya da eritomatoz kütanöz erüpsiyon
Spironolakton kullanan hastalarda göğüs kanseri görüldüğü bildirilmiştir, ancak ilaç kullanımının etkisi veya ilişkili olduğu kanıtlanmamıştır.
Hidroklorotiyazid
Kan ve lenf sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Aplastik anemi, agranülositoz, lökopeni, hemolitik anemi, trombositopeni
Metabolizma ve beslenme hastalıkları
Bilinmiyor: Elektrolit düzensizliği, hiperglisemi, glikozuri, hiperürisemi
Sinir sistemi hastalıkları
Bilinmiyor: Sersemlik baş ağrısı, baş dönmesi, huzursuzluk
Göz hastalıkları
Bilinmiyor: Geçici bulanık görüş, ksantopsi
Kardiyovasküler hastalıklar
Bilinmiyor: Ortostatik hipotansiyonun da dahil olduğu hipotansiyon
Gastrointestinal hastalıklar
Bilinmiyor: Gastrointestinal bozukluklar, pankreatit, diyare, kusma, siyaloadenitis, kramp, konstipasyon, gastrik iritasyon, bulantı, anoreksiya
Hepato-bilier hastalıklar
Bilinmiyor: Sarılık (intrahepatik kolestatik sarılık), diyare, kusma, siyaloadenitis, kramp, konstipasyon, gastrik iritasyon, bulantı, anoreksiya
Deri ve deri altı doku hastalıkları
Bilinmiyor: Eritem multiform, pruritus
Kas-iskelet bozuklukları, bağ doku ve kemik hastalıkları
Bilinmiyor: Kas krampları
Böbrek ve idrar yolu hastalıkları:
Bilinmiyor: Böbrek bozukluğu, böbrek yetmezliği
Genel bozukluklar ve uygulama bölgesine ilişkin hastalıklar
Bilinmiyor: Anafilaktik reaksiyonlar, nekrotize edici ajanlar(vaskülit ve kütanöz vaskülit) pnömonit ve pulmoner ödem içeren solunum yolu rahatsızlığı, ışığa karşı duyarlılık, ateş, ürtiker, kızarıklık, purpura, güçsüzlük
4.9.Doz aşımı ve tedavisi
Belirtiler
Akut doz aşımı sersemlik, zihin karışıklığı, mide bulantısı, makulopapular ya da eritamatoz döküntü, kusma veya diyare şeklinde kendisini gösterebilir.
Nadiren hiponatremi, hiperkalemi gelişebilir veya ciddi karaciğer hastalığı olan hastalarda hepatik komaya neden olabilir, fakat bu etkiler akut doz aşımı ile pek ilişkilendirilmemektedir.
Hiperkalemi semptomları parestezi, güçsüzlük, flasid paraliz veya kas spazmı şeklinde ortaya çıkar ve klinik açıdan hipokalemiden ayırt edilmesi zor olabilmektedir. Elektrokardiyografik değişiklikler potasyum düzensizliklerinin belirgin erken işaretleridir.
Tedavisi
Kusturma yapılabilir, lavaj uygulanabilir. Belirli bir antidot tanımlanmamıştır. İlacın bırakılmasından sonra bir iyileşme beklenmektedir. Sıvı ve elektrolit replasmanı genel destekleyici tedavidir. Hiperkalemi için, potasyum alımı azaltılmalı, potasyum kaybına neden olan diüretikler, intravenöz glukoz ve düzenli insülin veya oral iyon değiştirici reçineler kullanılmalıdır. Kalıcı hiperkalemi diyaliz gerektirebilir.